Κυριακή 8 Μαΐου 2011

Το νέο ποδήλατο.

       
          Πρίν απο λίγες μέρες ένας ποδηλάτης μπήκε αντίθετα στον μονόδρομο που κινόμουν,και ευτυχώς απο τύχη αποφεύχθηκε σοβαρό ατύχημα εκτός απο κάποιες γρατζουνιές του φίλου ποδηλάτη.
          Την επομένη μιλήσαμε στο τηλέφωνο και μου διαβεβαίωσε ότι ήταν απολύτως καλά. Κανονίσαμε ραντεβού την Κυριακή για καφέ και να γνωριστούμε καλύτερα. Εκπλάγηκε όταν με είδε να πηγαίνω με ποδήλατο,όπως κι αυτός,στο καφέ. Του εξήγησα ότι κάνω ποδήλατο για πολλά χρόνια,ή μάλλον δεν το αποχωρίστηκα απ την παιδική μου ηλικία. Η έκπληξη συνεχίζεται βλέποντας το 20ετιας περίπου απλό ποδήλατο μου!
         Μα το ποδήλατο φίλε μου,είναι μέσο εκγύμνασης και αποσυμπίεσης απο την καθημερινότητα για μένα. Την μαγεία της ποδηλατάδας μου δεν θα την μεγενθύνει κανένα γκάτζετ με δισκόφρενα μπρός πίσω,αναρτήσεις,ανατομική σέλα..(βιβλιαράκι για τα σέρβις έχει?).. Φυσικά και μένα με έλκουν ορισμένα ποδήλατα που βλέπω..σε λίγο όμως θα μου αρέσουν κι άλλα...τι θα γίνει?
           Επίσης μου μίλησε για την σημερινή ποδηλατοπορεία στο κέντρο,με ρώτησε αν θα πάμε μαζί.Μάλλον το θεωρούσε δεδομένο..του απάντησα όμως ότι δεν θα έρθω,δεν συμφωνώ με όλο αυτό το κίνημα που έχει γίνει μόδα και πλουτίζουν κάποιοι με εισαγωγές, αμφιβόλου ποιότητας, ποδηλάτων! Δεν συμφωνώ με το κλείσιμο των δρόμων.."για το καλό της πόλης.." υπάρχουν πολλοί χώροι στην Αθήνα να γίνει μία "Γιορτή του ποδηλάτου",χωρίς να ταλαιπωρηθεί κανείς και να παρευρεθούν ακόμα περισσότεροι! Και φυσικά πάντα τηρώντας τους κανόνες Κ.Ο.Κ γιατί πληθαίνουν τα φαινόμενα ποδηλατιστών,χειρότερων απο τους οδηγούς μηχανών!
            Απόλαυσα την ποδηλατική μου βόλτα,με υπέροχο καιρό,καφεδάκι,μόνος βέβαια μιας και οι φίλοι μου ήταν στην ποδηλατοπορεία..


Παρασκευή 6 Μαΐου 2011

..ένα λουλούδι ανάμεσα στα βράχια..

                    Μια καθημερινή εικόνα σε όλες τις γειτονιές της Αθήνας ,αλλά και όλης της Ελλάδας. Προσωπικά,μου προκαλεί μεγαλύτερη θλίψη αφού μεγάλωσα μέσα στο εμπόριο και έκανα τα πρώτα μου επαγγελματικά βήματα.Γνωρίζω πολύ κόσμο που έχει φτάσει σε οικονομικό και κοινωνικό αδιέξοδο κλείνοντας την επιχείρηση του,προσφέροντας όμως θέσεις εργασίας,αποδίδοντας φόρους
και τώρα όλα αυτά εκλείπουν.

                    Έγιναν πολλά λάθη και απο τους ιδιώτες και απο το κράτος όλα τα προγούμενα χρόνια,η σημερινή εικόνα προκαλεί όμως θλίψη,και σε πολλούς πρόβλημα επιβίωσης.

                    Κάποτε,ένας Εβραίος έμπορος μου είχε πεί "το εμπόριο αρρωσταίνει,μα δεν πεθαίνει".
Ελπίζω να επαληθευθεί αυτή η ρήση και να φυτρώσει κάτι καινούριο πιο υγειές,πιο δυνατό...

...σαν το όμορφο λουλούδι ανάμεσα στα βράχια!