Το χρήμα.

«..προσπάθησα να δώ ποιο ήταν το πρώτο, το ποιο σημαντικό απ’ τα σημαντικά επινοήματα.. στην εποχή μας τουλάχιστον, είναι το χρήμα… Πώς θα νικούσα την εξουσία του χρήματος? Δεν υπήρχε παρά ένας τρόπος, να το αποκτήσω, σε αφθονία ώστε να μην αισθάνομαι την επιρροή του! Όταν συνειδητοποίησα με όλη την δύναμη του αναρχικού μου πιστεύω εισήλθα στο τωρινό στάδιο, εμπορικό και τραπεζικό, της αναρχίας μου! Τώρα πια έχω πραγματοποιήσει το όνειρο κάθε πρακτικού και οξυδερκούς αναρχικού! Είμαι ελεύθερος!»

Απόσπασμα από : Ο αναρχικός τραπεζίτης του Φερνάντο Πεσσόα

Διαβάζω στην wipipedia τον ορισμό της λέξης χρήμα…

Χρήμα είναι οποιοδήποτε εμπορεύσιμο αγαθό ή υπηρεσία που χρησιμοποιείται από μια κοινωνία ως υποκατάστατο αξίας, ένα μέσο ανταλλαγής, και μια μονάδα υπολογισμού. Δεδομένου ότι οι ανάγκες προκύπτουν φυσικά, οι κοινωνίες δημιουργούν ένα συναλλακτικό μέσο όταν δεν υπάρχει κανένα. Σε άλλες περιπτώσεις, μια κεντρική αρχή δημιουργεί ένα συναλλακτικό μέσο, αυτή είναι συχνότερα η περίπτωση στις σύγχρονες κοινωνίες με τα χαρτονομίσματα.

Ζούμε μια κατάσταση παγκοσμίως,που ίσως ούτε το 1929 με το κράχ,μπορεί να συγκριθεί! Πιστωτική κρίση..τραπεζική κρίση..και εσχάτως κρίση κρατικών ελλειμάτων και χρεών!

Όπως και να λέγεται όμως,έχει κοινό παρανομαστή..το χρήμα.Το χρήμα που με την δύναμη του,απο μια ανταλλακτική μονάδα έχει γίνει ένα τέρας που μπορεί να καταστρέψει κράτη και λαούς σε μικρό διάστημα!

Δημιούργημα δικό μας είναι αυτή η δύναμη. Εμείς το αφήσαμε να μετατραπεί σε αδηφάγο τέρας,αφήνοντας πίσω την ηθική,την ανθρώπινη διάσταση μας.Δανειζόμαστε για να διατηρήσουμε την πλαστή μας ευμάρεια,και το τραπεζικό σύστημα τιτλοποίησε αυτά τα δάνεια πουλώντας μας τα ως επενδυτικά προιόντα υψηλής απόδοσης!!

Κάποιο πρωί το μπαλόνι άρχισε να χάνει αέρα,και όλοι μας ανακαλύψαμε ότι ζούσαμε ένα ψέμα,όλα ήταν αέρας..όπως ακριβώς ένα μπαλόνι! Και φυσικά καλούμαστε να πληρώσουμε τις ζημιές του πλαστού αυτού οικοδομήματος!

Απροετοίμαστοι φυσικά γιατί είμασταν απασχολημένοι στο κυνήγι της χίμαιρας,δεν κοιτάξαμε ποτέ πίσω,απο που ξεκινήσαμε,δεν κάναμε μια ενδοσκόπηση,δεν κάναμε "καταθέσεις" για τα δύσκολα...άρα αυτό που μας λείπει..είναι ανθρωπιά ,ηθική, μια ματιά μέσα μας..ένα "σε αγαπώ" στον/στην σύντροφο μας,στο παιδί μας...ένα χαμόγελο..ο εαυτός μας που τον ξεπουλήσαμε και τώρα ψάχνουμε να τον βρούμε..